У.Анужин: Тайзаа орхисон ч мэргэжлээ бол чадахгүй юм билээ

-Та бүхэндээ шинэ оны мэнд хүргэе. Бүжигчний хувьд би гадны оронд очиж, туршлага хуримтлуулж, мэргэжлээрээ ажиллахсан гэсэн хүслийг их удаан тээж явсан. Аз болоход анх 2019 онд гадны компанид бүжиглэх боломж олдсон. Гэвч очоод удаагүй байтал цар тахал гарчихлаа. Миний хувьд одоо урлагийн сургуульд балетын багшаар ажиллаж байна.

-Мэдээж саналгүй яахав. Би 2008 оноос хойш ДБЭТ-т ажилласан. Тэр ягаан байшинд миний уран бүтээлээр оргилж буцалсан хамгийн сайхан үе минь өнгөрсөн байдаг. Хамгийн сүүлд театрынхаа 49 дэх удаагийн үзвэрийн нээлтэд “Хунт нуур” балетад л бүжиглэсэн юм байна. Хэдийгээр тайзаа орхисон ч мэргэжлээ орхиж чадахгүй юм билээ.

-Би багаасаа л бүжиглэх дуртай байсан. Сургууль дээр ямар л урлагийн наадам болно хамгийн түрүүнд оролцдог идэвхитэй хүүхэд байлаа. Тиймээс аав ээж хоёр минь хөтлөөд анх Хөгжим бүжгийн коллежид шалгалт өгүүлсэн. Энэ үеэс л балетын урлагт нэвт, гүнзгий дурласан даа.

-Анх юу ч мэдэхгүй, жаахан хүүхэд бэлтгэл сургуулилтын ачааллаас болоод шантармаар үетэй олон тулсан. Гэхдээ тэр бүх цаг үед аав ээж хоёр минь сэтгэлийн дэм өгдөг байлаа. Бүжигчин хүнд хамгийн хэцүү зүйл бол бэртэл. Миний хувьд тэр үеийг даваад гарсандаа баярладаг. Хэдийгээр хэцүү байсан ч тайзаа орхиё гэж нэг ч удаа бодож байгаагүй юм шүү.

-Тухайн бүжгэн жүжгийнхээ утга, агуулгыг ойлгож, дүрээ мэдэрч тоглох л хамгийн сайхан. Тоглолт эхлэхээс дуусах хүртэл тэр мэдрэмж миний дотор байсаар л байдаг. Бүтээлээс бүтээлийн хооронд туршлагажиж, тайзан дээр гарах бүртээ өмнөхөөсөө илүү сайн байхсан гэж хичээдэг байлаа.

-Энэ урлагт амжилт гаргах нь тухайн бүжигчний тэсвэр тэвчээр, тууштай зантай салшгүй холбоотой. Талийгаач Б.Жамяандагва багш маань “Балет бол ухааны урлаг” гэж хэлсэн нь шууд санаанд бууж байна.

 -Анх сургуульд сурч байхдаа театрт гэрээт бүжигчнээр орсон. Тэр үед “Жизель” балетад гарч байсан. Эхэндээ алдчихгүй, зэрэг бүжиглэхсэн гэж бодогдоод их сандарч билээ. Сургуулиа ч төгсөөгүй, жаахан охин театрын босгоор алхаад тийм том уран бүтээлд, мундаг бүжигчидтэй хамт гарсан учир би өөрийгөө их азтай гэж боддог.

-Тийм ээ.  Анх “Жизель” балетын Миртагийн дүрээр гоцолж байсан. Энэ бүтээлд бүжиглэхээр бэлдэж байсан бүжигчид болон өмнө нь “Жизель”-д гоцолсон театрынхаа эгч нараас олон үнэтэй зөвлөгөө авч байсан. Тухайн тоглолтоос ачаалал даах чадвар, гоцлол бүжигчний үүрэг хариуцлага гэж юу болох гээд их зүйл сурсан санагддаг.

-Хамгийн олон удаа гарсан бүжгэн жүжиг гэвэл “Хунт нуур” л даа. Театрын байнгын урын санд байдаг бүтээл учир сар болгон л энэ балетыг тоглодог юм.

-Ажилласан дүр бүхэндээ л хайртай. Учир нь бүгдээрээ миний хөлсний дусал бүхнээр амилдаг. Үүнээс таны хэлснээр хамгийн онцгой нь гэвэл “Бахчисрайн оргилолт булаг” балетын Заремагийн дүр юмуу даа. Энэ бүтээлд л би бүжиглэхсэн гэж мөрөөдөж байсан юм. Тэр мөрөөдөлдөө ч хүрсэн.

-Ихэвчлэн эсрэг дүр дээр ажилласан байдаг. Бүжигчний хувьд энэ нь ч амттай санагддаг. Харин “Уран хас” балетад Хандармаад бүжиглэсэн нь миний анхны эерэг дүр болсон. Монгол балет учир илүү ойр санагдаж байсан шүү.