“976 арт галерей” хайраар бялхаж байна. Тэнд зураач, дизайнер, Монголын уран зурагт өөрийн гэсэн өнгө төрх нэмж буй Т.Хулангийн уран бүтээлийн үзэсгэлэн нээгдээд буй юм. Зургуудын олонх нь хэмжээний хувьд жигд жижгэвтэр ч дөхөж харсан хүний өөдөөс өгүүлэмж, илэрхийлэл, тогтож харахгүй байхын аргагүй тод өнгөөр довтолно.
Зураач бүсгүй 2003 онд Дүрслэх урлагийн дээд сургуулийн зураасан зургийн ангийг төгссөн бол 2011 онд Япон улсын Окинава хотын Урлагийн дээд сургуулийг хүүхдийн номын дизайны чиглэлээр төгссөн. Дүрслэхийн сургуульд тосч авч, зурах эрдэмд сургасан зураач О.Дарамбазар багшаа тэрбээр “Хүчтэй хүн” гэж тодорхойлж байлаа. Япон орноос юу олж ирснийг нь сонирхоход “Хүнлэг ёс” хэмээн хариулсан юм. Үнэндээ зургуудыг нь харахад туяхан биед нь баймгүй, өөрийн эрхгүй хүмүүсийг татах хүч чадлын зэрэгцээ сэтгэл нялхраах хайр мэдрэгдэм. Бүтээсэн арга барилын хувьд гэвэл зураасан зураг, монгол зургийн аргыг хослуулжээ.
Т.Хулан охин гурван настайдаа анх бийр барьсан. Зуслангийнхаа байшинг туулайнуудтайгаа зурсан нь тун эвлэг болсонд аав, ээж нь магтаж урамшуулан охиноо зураач болгоно гэж дэмжсээр хөлийг нь дөрөөнд, гарыг нь ганзганд хүргэжээ. Байшин, туулайтай зураг нь өнөө аавынх нь сейфэнд байх ч, хайртай аав нь харин бурхны оронд буй. Аав нь өөрийг нь бүх талаар дэмжиж зураач болгосон бол, Т.Хулан эрдэм чадвараа бусдын сайн сайхны төлөө зориулна зорилготойгоор уран бүтээлдээ хандах болжээ. Монгол багшаар зурах эрдэм заалгасан бол япон хүмүүсээс хамтарч, бие биеэ дэмжиж хэрхэн сайхан амьдарч болдог ухаанд суралцсан гэж тэрбээр ярьж байна. Аавынхаа гэгээн дурсгалд зориулан байгуулсан “Түшээ Түмэнбаяр” сангийнхаа ажлын хүрээнд зураач Гэмтлийн эмнэлгийн хүүхдийн тасгийг тохижуулж өгөхөөр ажилдаа оржээ. Үзэсгэлэнд тавьсан бүтээлүүд нь зарагдвал орлогыг бүгдийг тэрхүү тасгийн тохижилтод зарцуулах юм байна. Т.Хулан тус тасагт хөл, гар нь гэмтсэн хүүхдүүд хөгжлийн бэрхшээлтэй хүмүүст зориулсан түрдэг тэргээр тоглож байхыг хараад дотор нь муухайрсан тэр мөчөөс эхлээд тэр тасгийн эмч, мэргэжилтнүүдтэй хамтарч ажиллан тасгийг нь тохижуулж өгөх ёстой юм байна гэж боджээ.
Зураачаас асуулаа.
-Яагаад байгалийн чулуу зурагтаа ашигладаг юм бэ. Бүтээлдээ чулуу ашигладаг зураачтай таарч байсангүй. ..
-Хүн байгалиас энерги авдаг. Мөн хүмүүс чулуугаар гоёж гангардаг шиг миний уран бүтээлээс ч сайхан энерги аваасай гэж бодсон.
-Гэмтлийн эмнэлгийн хүүхдийн тасгийг яаж тохижуулах төлөвлөгөөтэй байна?
-Ханын зураг зурж, номын сан болон хүүхдийн тоглоомын өрөөтэй болгохыг зорьж байгаа.
-Та хоёр хүүхэдтэй гэсэн. Хэдэн настай вэ?
-Зургаа, дөрөв.
-Бага насны хүүхдүүдтэй болохоор хүүхдийн сэдэвтэй зураг зурахад илүү ойр байдаг болов уу?
-Миний зургууд бүгд хүүхдийн сэдэвтэй биш. Хүний тухай, тэгэх тусмаа хайрын тухай гэж бодож байна. Би гуниглахдаа баяр баясгалан илэрхийлдэг. Уулзаагүй бол уулзсан мэт ерөөлтэй болгож зурахыг боддог. Ер нь өөрийнхөө амьдралд тохиолдсон сайхан, хөгжилтэй, дурсгалтай агшнуудыг цувралаар зурдаг юм.
-Тэгэхээр таны уран бүтээлийг нийтэд нь амьдралын тухай цуврал гэж ойлгож болмоор юм байна…
-Болно оо.
-Дараагийн үзэсгэлэнг тань хэзээ үзэж болох вэ?
-Намар Гэмтлийн эмнэлэг дэх ажлаа дуусгаад арваннэгдүгээр сард ч юм уу дахин үзэсгэлэн гаргана гэж бодож байна. Дараагийн удаа илүү олон зураг хүмүүст хүргэхийг хичээнэ.
Р.Оюунжаргал
Эх сурвалж:
https://www.facebook.com/oyunjargal.renchin
