Намайг Б гэдэг. Одоо 25 настай, нөхөр хүүхэдтэй. Анх нөхөртэй танилцахдаа 17 настай жоохон охин байлаа. Тухайн үед сууна гэж бодож байсангүй ээ. Нуугаад яахав. Зүгээр л үерхэнэ биз л гэж бодсон. Гэвч өдөр өнгөрөх тусам миний зүрх сэтгэл хайраар дүүрч байлаа. 1жилийн дараа тусдаа гарч оюутны байранд өрөө хөлслөн амьдарч ёстой л амьдралыг 0ээс эхэлсэн. Манай аав ээж хоёр анхандаа манай нөхөрт дургуй сал гээд л . Их л асуудал бэрхшээлийг даван туулсандаа. 2 идэхгүй хоосон хонохгүй гээд л . Даарсан ч хайраар бие биенээ дулаацуулж, ядарсан ч бие биедээ урам өгч…
20 нас хүрэхдээ хөөрхөн үрээ хэвлийдээ тээсэн аз жаргалаар бялхаж алхлаа. Одоо бол хүнээс дутахааргүй орох орон, унах унаатай дутах юмгүй л байна. Найзууд маань хүртэл бид 2т атаархана. Үнэхээр бат бөх гэр бүл гэж боддог. Үүгээрээ юг хэлэхийг хүссэн би гэвэл одооны залуучууд бие биенээ танилгүй хэдхэн сар үерхчихээд жирэмсэн болсон болохоор л гэрлэх болдог. Тэгээд л нэг гэрт орчоод бие биенийхээ занг авалцахгүй, үл ойлголцол үүссэнээр салах шалтгаан гардаг байх. Тийм болохоор залуучууд гэрлэх хүүхэд гаргахаасаа өмнө бие биенээ сайн таниасай гэж хүсч байна.