Холливудын жүжигчин Брэд Питт сүүлийн үед продюсерийн ажлаар амжилт гаргаж байгаа. Түүний найруулсан “12 Years A Slave” кино Оскарын шагнал хүртсэн төдийгүй шүүмжлэгчдийн дунд маргаан өрнүүлжээ. Гэхдээ Б.Питт жүжигчний карьерээ орхиогүй бөгөөд “Fury” кинонд цэргийн командирийн дүр бүтээсэн. Түүнтэй энэ киноны нь талаар сэтгүүлч Уильям Кингийн хийсэн ярилцлагыг хүргэж байна.
-Та “Fury” кинонд тоглох бэлтгэл хийж байх үеэрээ танкийн тулалдаанд оролцож явсан ахмад дайчдаас зөвлөгөө авсан гэсэн…
-Таван танкчинтай команд 300 герман цэргийн өмнөөс давшилт хийсэн түүхийг кинонд өгүүлдэг. Хүмүүст үнэмшилгүй мэт санагдах хэдий ч дэлхийн II дайны үеэр тийм тулалдаан тохиолдож байсныг бид тайлбарласан. Харамсалтай нь тулалдаанаас танкчид бүгдээрээ амьд гараагүй юм билээ.
-Оросын оператор Роман Васьянов киноны найруулагч-оператораар ажилласан. Түүнтэй ажиллахад ямар байсан бэ?
-Зураг авалтын талаар Р.Васьяновын хэлсэн бүх санааг бид хэрэгжүүлсэн. Бид эхлээд киногоо дижитал системээр авахаар төлөвлөж байсан.
Харин Роман зураг авалтыг дижитал системээр авахгүй гэсэн. Зураг авалтын дараа бид дижитал системээр аваагүйдээ огт харамсаагүй. Түүний ажилд 1950-1970-аад оны Зөвлөлтийн киноны уламжлалт арга барил ажиглагдаж байсан. Миний мэдэхээр ЗХУ энэ үед олон шилдэг кино бүтээсэн.
-Жүжигчид хүнд бэлтгэл хийсэн гэж найруулагч ярьсан. Ямар бэлтгэл байсан бэ?
-Цэргийн сургагчид биднээр биеийн хүчний маш хүнд дасгалууд хийлгэж байлаа. Бид нэг хэсэг усанд орохгүй, гадаад байдлаа анхаарахгүй явсан. Зураг авалтын хэсгийнхэн бидний үнэр танараас зайлсхийж эхэлсэн. Найруулагч биднийг зураг авах үеэр нервтүүлэх өөрийн аргатай байсан юм. Тэр бидэн рүү ойртож ирээд хүн бүрийн чихэнд ямар байдал таалагдахгүй байгааг шивнэн хэлнэ. Бидний уурыг хүргэж байгаа хэрэг.
Заримдаа гэр бүл, хүүхдүүдтэй холбоотой зүйл хэлнэ. Сэтгэл өвтгөх үг хэлдэг байсан. Одоо санахыг ч хүсэхгүй байна. /Инээв./
–Та танкийн экипажийн командирийн дүрийг бүтээсэн. Командир өөрийнхөө үйлдлийг үргэлж зөв гэж боддог…
-Тийм ээ, тэр өөртөө их итгэлтэй. Хүч чадал, бүдүүлэг зангаараа экипажийн залуусыг удирдахдаа өөрийг нь хүндлэх ёстой гэж үзнэ. Миний зүгээс энэ арга учир дутагдалтай ч дайны үед ийм байдлаар л залуучуудыг удирдах байх.
Кинонд бэлтгэж байхдаа найруулагч бид хоёр командир Доны зан араншингийн талаар хэлэлцсэн мэйл, мессеж бичиж байлаа. Тэр өөртөө хэт их итгэлтэй биш, дотоод зан чанар нь сул хүн. Тулалдааны үеэр чанга хатуу, итгэлтэй байх ч тулаан дууссаны дараа бусдын дэмжлэг, сэтгэлийн дэм хүсдэг нь харагдана.
-Та зэр зэвсэгт яаж ханддаг вэ. Гэртээ буу хадгалдаг уу?
-Ан ав их хийдэг Америкийн Оклахома мужийн нутагт би өссөн. Өвөө минь намайг цэцэрлэгт байхад буу бэлэглэсэн. Энэ нь үе дамжсан уламжлал юм. Мөн ах маань ааваас винтов буу бэлгэнд авсан. Аав минь буу зэвсэгт хүндэтгэлтэй ханддаг ч аюул заналыг нь бидэнд хэлж өгдөг байсан. Миний тухайд буу зэвсэгтэй харьцахдаа их болгоомжтой ханддаг.
–Таны төрөл төрөгсөд дайнд явсан уу?
-Үгүй ээ, хэн ч дайнд яваагүй. Дэлхийн II дайны үеэр өвөө цэрэг татлагын наснаас өнгөрсөн, харин аав насанд хүрээгүй байсан гэсэн.
-Та залуудаа цэрэгт явах талаар бодож байсан уу?
-Үгүй ээ, залуу насны он жилүүдээ өөрийгөө, нийгмийг танин мэдэхэд зориулсан. “Fury” кинонд тоглосны дараа дайн тулалдаанд явсан хүмүүст талархах, хүндлэх сэтгэл өөрийн эрхгүй төрсөн. Хүн хагас зуун жил амьдрах хугацаандаа тодорхой мэдлэг, туршлага, талархах сэтгэлтэй болдог юм байна. Гэр бүлийн амьдрал, жүжигчний карьерийн хувьд бүх зүйл цагтаа л болсон. Гэхдээ тэтгэвэрт гарах болоогүй байна. /Инээв./
-50 жилийн хугацаанд ямар мэдлэг, туршлага хуримтлуулсан бэ?
-Цаг хэмнэж сурсан. Гэр бүлтэйгээ хамт өнгөрөөсөн өдөр бүрээ үнэлдэг болсон. Тийм болохоор кинонд бараг тоглохгүй, хааяа сайн кинонд дүр бүтээж байгаа. Найман хүнтэй гэр бүлийн тэргүүн учраас эхнэр, хүүхдүүдээ хэдэн сараар орхин явах ажлаа сонгож чаддаг болсон. Тэдэнтэйгээ хамт байхгүй, харьцахгүй байна гэдэг их хэцүү.
-Харгис түрэмгий гэж болох “Fury” киноны зураг авалтын талбайд хүүхдүүдээ очихыг хориглосон уу?
-Үгүй ээ, хэн хүссэн нь очиж болно шүү дээ. Гэхдээ хөвгүүдэд дайн тулалдааны сэдэв ойрхон байх. Зураг авалтад бэлтгэж эхлэхэд Пакс танкийн талаар надаас илүү мэдэж байсан. Надад бүр зөвлөгөө өгсөн гээч. /Инээв./ Харин зургаан настай Нокс зураг авалтын талбайд очоод юуг нь ч ойлгохгүй гайхсан. Дайн гэж юу байдгийг сонсоогүй байсан. Гэхдээ танк явж байхыг хараад баярласан.
-Анжелина таныг танкнуудын дунд байхад очсон уу?
-Анжелина тэр үед ертөнцийн нөгөө хязгаарт ажиллаж байсан болохоор ирээгүй. Гэхдээ бид захидал бичдэг байсан.
-Мэйл үү?
-Үгүй ээ, мэйл биш, гараараа жинхэнэ захидал бичнэ. Дугтуйтай захидал аваад уншихад илүү сайхан мэдрэмж төрдөг. Бичсэн хүн нь ойрхон байгаа юм шиг санагддаг юм.
Н.Тунгалаг
Эх сурвалж:
